َلَیْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیَّةُ اِلاّ بِصَلاح ِ الْوُلاةِ، وَ لاتَصْلُحُ الْوُلاةُ اِلاّ
بِاسْتِقامَةِ الرَّعِیَّةِ
رعیت اصلاح نشود مگر به صلاح حاکمان، و حاکمان اصلاح
نگردند مگر به استقامت رعیت. (نهج البلاغه خطبه 207)
آرمانشهر یکی از آرزوهای د یرین بشر است . در آرمانشهر:
1- انسانها با حقوق خود آشنا ، به حق خود قانع و به حقوق یکدیگر
احترام می گذارند
2- حاکمان آزادانه توسط مردم و از میان مردم انتخاب می شوند.
و حقوق آنان نزد مردم محترم است .
3- حاکمان خود را نه تنها قیم مردم نمی دانند بلکه خدمت گذار مردم
دانسته ، به خواست آنان و تحت نظر آنان عمل می کنند.
حال پرسش اساسی که در اینجا مطرح می شود و تقریبا در طول تاریخ
پر فراز و فرود حیات بشر مطرح بوده این است که این مهم چگونه محقق
می گردد.؟
به باور معتقدان به ادیان آسمانی (از جمله خود این حقیربه عنوان یک مسلمان)
خالق هستی از بدو خلقت انسان تا عصر ختم نبوت در هزارو چهارصدو اندی
سال پیش افراد فراوانی (بنا به برخی اقوال 124000 پیامبر) را در راستای
نیل به رستگاری(تشکیل آرمانشهر در دوران پیش از مرگ و ورود به
بهشت موعود ) از میان خود انسانها بر گزیده است که این تلاشها به باور
تشیع پس از ختم نبوت و قطع ارتباط مستقیم و بی واسطه انسان با خداوند
در قالب امامت به عنوان بهترین پرورش یافتگان مکتب وحی تداوم دارد .
که پیشوای اول شیعیان یگانه راه رسیدن به رستگا ری یا آرمانشهر را
اصلاح حکومت دانسته که جز با مقاومت ملت میسر نمی گردد.
و اما چنانچه ملت با استقامت و تحمل سختیها و پرداخت هزینه های لازم
موفق به اصلاح حاکمیت شد آنگاه به فرموده امام علی(ع):
<<.... فَاِذا اَدَّتِ الرَّعِیَّةُ اِلَى الْوالى حَقَّهُ،
وَ اَدَّى الْوالى اِلَیْها حَقَّها، عَزَّ الْحَقُّ بَیْنَهُمْ، وَ قامَتْ مَناهِجُ الدّینِ،
وَ اعْتَدَلَتْ مَعالِمُ الْعَدْلِ، وَ جَرَتْ عَلى اَذْلالِهَا السُّنَنُ، فَصَلَحَ بِذلِکَ
الزَّمانُ، وَ طُمِعَ فى بَقاءِ الدَّوْلَةِ، وَ یَئِسَتْ مَطامِعُ الاَْعْداءِ…..>>
(پس زمانى که رعیت حقّ والى را ادا کرد،
و والى هم حقّ رعیت را رعایت نمود، حق میان ایشان ارجمند گردد،
و راههاى دین برپا شود،
و نشانه هاى عدالت اعتدال گیرد، و سنّت ها در مجراى خود روان شود،
و زمان آراستهو شایسته گردد، و به دوام دولت امید رود، و مطامع
دشمنان به یأس مبدّل گردد.)
